Życie powinno być jak beza

Urodziny to raczej (oczywiście od pewnego momentu ;) bolesne święto. A skoro moje wypadają w lutym, to oznacza, że w ciągu niewiele ponad miesiąca jestem zmuszona po raz drugi do zrobienia bezlitosnego rachunku ze swojego życia, chociaż ciągle jest jeszcze zimno, na ogół szaro i zdążyło się już złamać wszystkie noworoczne postanowienia (jeśli ktoś je miał…). Generalnie chodzi o to, że ponieważ bożonarodzeniowy entuzjazm, który zwykle obejmuje początek stycznia, dawno się ulotnił , resztki energii należy skoncentrować na dociągnięciu do wiosny, a nie trwonić je na myśli o zmianach i poprawkach, lub, jeszcze gorzej, te zmiany i poprawki wprowadzać w życie.

Mimo tego, czy też właśnie dlatego, urodziny ciągle bardzo mnie cieszą. Wszyscy są mili, jestem w centrum uwagi, dostaję mnóstwo ładnych prezentów i mogę zjeść dużo dobrych rzeczy, bez głupich myśli o kaloriach i tłuszczach nasyconych.

Jeśli jednak swoim zwyczajem chciałam uciec od kłopotliwych spraw w jedzenie, to tym razem poszło coś nie tak. Ośmielona swoim ostatnim bezowym sukcesem postanowiłam iść o krok dalej i zrobić ten wymarzony bezowy tort. Nie było to bajecznie proste, ale dzięki zdobytemu doświadczeniu i odrobinie rozsądku wszystko udało się wspaniale. Sami możecie ocenić.

A jednak…

Być może to taka mądrość, na którą wpada się po jednym kieliszku wina za dużo, ale pomyślałam sobie, że chyba powinnam do większej liczby rzeczy w życiu podchodzić jak do tego tortu bezowego. Zrobienie go zajęło mi tyle lat, podjęłam tyle nieudanych prób i przeżyłam mnóstwo bezowych rozczarowań, ale uparcie do tego wracałam, wierząc, że w końcu osiągnę sukces. Niewiele razy w życiu udało mi się wykazać taką wytrwałością i konsekwencją. A do tego zupełnie jak w bajce, moje wysiłek i determinacja przyniosły wyśniony efekt. Może więc nie ma co czekać do wiosny i podjąć kolejne, nawet całkiem nieprawdopodobne, wyzwania już teraz? (Bo warto próbować nawet po raz 10, a co dopiero po raz pierwszy.)

O ile jednak tort bezowy był tortem numer jeden ze względów ideologicznych, to ja chciałam Wam dzisiaj zaproponować tort chronologicznie pierwszy (bo świętowania nigdy za wiele).

To ciasto także tkwiło na mojej liście koniecznie-trzeba-spróbować od bardzo dawna (tzn. od czasu kiedy parę lat temu pierwszy razy przeglądałam książkę Caramel) i uznałam, że to jest bardzo dobra okazja, by wreszcie spróbować. Moją ochotę na nie opierałam głównie na apetycznym zdjęciu, a tymczasem, po przestudiowaniu składników okazało się, że nie ma w nim właściwie nic specjalnego, z wyjątkiem chyba horrendalnie drogiego syropu klonowego. Jednak, pamiętając, że mówimy przecież o cieście urodzinowym, należy oprzeć się pokusie zrezygnowania z niego, bo to właśnie ten słodko-żywiczny aromat sprawia, że trochę suchy ucieraniec zaczyna rozpływać się w ustach. Do tego prawie niezauważalnie kwaskowata masa, przełamująca dominującą słodycz i chrupiące orzeszki w karmelu, którym przynajmniej ja nigdy nie mogę się oprzeć. I wszystko staje się dokładnie takie, jak trzeba.

Kanadyjskie ciasto z orzeszkami w karmelu i syropem klonowym
na podstawie przepisu w Caramel

Składniki:

Ciasto:

1 ¾ szklanki mąki
¾ szklanki bez jednej łyżki brązowego cukru
½ szklanki plus jedna łyżka białego cukru
4 jajka
200 g solonego masła
1 łyżka proszku do pieczenia

Krem

300 g (dwa opakowania) serka typu „Bieluch”, w temperaturze pokojowej
1 szklanka (lub do smaku) cukru pudru
200 g miękkiego masła

Orzeszki w karmelu

100 g orzechów laskowych
½ szklanki cukru

syrop klonowy do polania ciasta

Wykonanie:

1. Piekarnik nagrzać do 180 stopni. Wszystkie składniki ciasta zmiksować razem. Ja zaczęłam tradycyjnie: masło + jajka + cukier, a na koniec mąka z proszkiem do pieczenia. Dobrze, jeśli wszystkie składniki będą miały temperaturę pokojową. Ciasto przełożyć do formy wyłożonej papierem do pieczenia. Użyłam takiej o średnicy 24 cm. Piec 30 minut, po tym czasie sprawdzić patyczkiem, czy ciasto jest już ok.
2. Ciasto wyjąć z piekarnika, po kilku minutach także z formy i ostudzić na kratce.
3. Przygotować krem: miękkie masło utrzeć z cukrem , a następnie stopniowo dodawać serek. Ja na koniec dodałam jeszcze odrobinę syropu klonowego*.
4. Ciasto przekroić na pół. Dolną część posmarować kremem, nałożyć górną i wyłożyć na nią resztę kremu.
5. Orzechy laskowe podprażyć na suchej patelni, potrząsając nią od czasu do czasu, żeby się nie przypaliły. W czasie prażenie raczej nie należy spuszczać orzeszków z oczu. Trudno mi powiedzieć, kiedy będą dobre, po prostu potrzymajcie je chwilę na patelni, a potem przełóżcie na kawałek papieru do pieczenia.
6. Karmel: cukier powoli podgrzewać w garnku na małym ogniu (można dodać odrobinę wody, to będzie się rozpuszczał bardziej równomiernie) i spokojnie czekać, aż zacznie osiągać bursztynowy kolor (w międzyczasie nie mieszać, można potrząsnąć garnkiem), po czym polać nim orzeszki.
7. Kiedy karmel zastygnie ostrym nożem pokroić cukrowo-orzechową tabliczkę na dość małe kawałki (ich kształt nie gra roli). Do czasu podawania ciasta zamknąć je w szczelnym pojemniku.
8. Przed podaniem ciasto posypać orzeszkami w karmelu i polać syropem klonowym. Proponuję także położyć na stole dzbanuszek syropu, żeby każdy mógł dodatkowo polać swój kawałek ciasta – bo dopiero syrop sprawi, że dowiecie się, dlaczego jest wyjątkowe.
   

*Ciasto, które widzicie na zdjęciu zostało przełożone dwoma masami: serkową i taką typową cupcake'ową z masła i cukru – uznałam jednak, że użycie jednej, lżejszej masy do obydwu warstw, ciastu zrobi dobrze, a Wam oszczędzi pracy.

Tort bezowy

Składniki:

Bezy:

6 białek
1,5 szklanki + 4 łyżki cukru

Przełożenie:

600 ml śmietany kremówki
2 zagęstniki do śmietany
1,5 łyżeczki kawy rozpuszczalnej
cukier puder
100 g dobrej gorzkiej czekolady

Wykonanie:

1. Piekarnik nagrzać do 135 stopni. Przygotować 2 blachy (te duże, wchodzące w skład wyposażenia piekarnika) i dwa kawałki papieru do pieczenia ich wielkości. Ciemnym mazakiem narysować na każdym kawałku okrąg wielkości ok. 22 cm (przynajmniej takie były moje, użyłam przykrywki do garnka jako formy) oraz dodatkowo 2 półokręgi – na tort potrzebne są trzy blaty bezowe, ale w tej wielkości nie uda ich się upiec jednocześnie na dwóch blachach. Przedzielenie jednego blatu na pół nieco może psuje efekt wizualny, ale jeśli wszystko sprytnie złożycie to nie będzie to zbyt widoczne, a oszczędzicie sobie 2 kolejnych godzin pieczenia. Ewentualnie można oczywiście zrobić mniejsze okręgi, tak, by zmieściły się po dwa na formę. Rysunkiem do dołu nałożyć pergamin na blachę. Kiedy białka będą już ubite dobrze użyć odrobiny do przyklejenia papieru, żeby się nie przesuwał, kiedy nakładacie białka.
2. Białka ubić na sztywno, dodać połowę cukru, poczekać, aż trochę się rozpuści i dodać resztę – miksować aż do całkowitego rozpuszczenia cukru (ale jeśli to nie nastąpi, to się nie martwcie). Masę wyłożyć na przygotowane blachy.
3. Piec w piekarniku na dwóch poziomach; po 45 minutach przykryłam ciasto folią aluminową, po 1 h zamieniłam blachy miejscami, po kolejnej godzinie jedna warstwa była już upieczona, wyjęłam ją z piekarnika, a bezy z drugiej blachy piekłam jeszcze 30 minut. Po wyłączeniu piekarnika włożyłam do niego ponownie pierwszą blachę, do leżakowania przez całą noc. Długość pieczenia i czas, kiedy należy przykryć bezy folią jest pewnie bardzo uzależniony od piekarnika – należy ich po prostu pilnować. Moim zdaniem można uznać, że są upieczone wtedy, kiedy łatwo odklejają się od papieru.
4. Następnego dnia: część czekolady utrzeć na tarce lub zeskrobać wiórki obieraczką do warzyw – dekoracji ma starczyć na pokrycie tortu. Pozostałą czekoladę rozpuścić w kąpieli wodnej, poczekać aż trochę ostygnie i posmarować nią 1 krążek bezowy i dwie połówki.
5. Kawę rozpuścić w bardzo niewielkiej ilości gorącej wody – chociaż przypuszczam, że równie dobrze rozpuści się w nawet zimnej śmietanie. Kawę wlać do 400 ml śmietany i ubić na sztywno, dodając cukier puder do smaku i utrwalacz zgodnie z instrukcją. Możecie też zupełnie zrezygnować z cukru, w końcu bezy są bardzo słodkie.
6. Masę kawową wyłożyć na krążek posmarowany czekoladą, przykryć dwoma bezowymi połówkami, które należy posmarować resztą śmietany. Przykryć trzecią bezą.
7. 200 ml śmietany ubić, dodając cukier i pół opakowania utrwalacza. Rozsmarować na torcie i posypać startą czekoladą. Tort najlepiej przygotować niedługo przed podaniem.