Ciasteczko na czerwiec

To były z pewnością jedne z najbardziej czekoladowych ciastek, jakie zrobiłam. Niech Was nie zmyli przepis, bo żeby na i w efekcie końcowym znalazło się 125 g i jedna kostka czekolady, kupiłam jej pół kilo, z czego wykorzystane zostało 400 g (i jedna kostka). Ale zaczęło się, jak zwykle, niewinnie.

Wymyślony przeze mnie efekt miał być kruchymi ciasteczkami z drobinkami ciemnej czekolady oraz lukrem z czekolady białej, jeśli szczęście dopisze, nieco zazielenionej od mięty . Mimo, że nie udało mi się dostać świeżej mięty (i właściwie tu nastąpił pierwszy moment, w którym przyszło mi zastanowić się, czy wszystko oby pójdzie gładko) i zadowoliłam się suszoną, w herbatce, z optymizmem przeszłam do działania. Początkowo szczęście nawet mi sprzyjało, bo ani jedno ciasteczko nie było spalone, co czasem się zdarza, ale, co zdarza mi się właściwie zawsze, żadne nie osiągnęło też lekko już niepokojącej fazy zbrązowienia, która co prawda nie ma jeszcze nic wspólnego ze spalenizną, ale ma już wiele wspólnego z gwałtownym spadkiem smaku.

Ciasteczka powoli sobie stygły, a ja przystąpiłam do przygotowania polewy. Zagotowałam śmietanę i wrzuciłam do niej woreczek z miętą. Po dziesięciu minutach zalecanych na opakowaniu herbatki aromat był słabo wyczuwalny, ale jakiś tam był. Śmietana była już w garnku, nie chciało mi się przygotowywać kąpieli wodnej, więc dorzuciłam czekoladę i zaczęłam podgrzewać na gazie. I wtedy wszystko kompletnie się zwarzyło. Ha, pomyślałam, tak to jest, kiedy rozsądek zostawia się za kuchennymi drzwiami i z niechęcią, ale jeszcze bez obrzydzenia, poszłam do sklepu po kolejną białą tabliczkę. Niestety, mimo, że tym razem podgrzewałam ją na parze, zwarzyło się po raz drugi. Trudno, pomyślałam, nie będzie ani biało, ani miętowo i zaczęłam rozpuszczać gorzką czekoladę, ale kiedy dodałam do niej śmietany, zwarzyło się po raz trzeci. Z rezygnacją przebrałam się po raz kolejny z dresu w dżinsy i poszłam do sklepu, tym razem przezornie kupując dwie tabliczki. I to jest właściwie koniec opowieści, bo nie ryzykowałam już dodawania do czekolady czegokolwiek, tylko stopiłam ją i posmarowałam ciastka. Nie ma jednak tego złego, bo przynajmniej idąc po zakupy po raz drugi (w sumie, trzeci) wpadłam na pomysł, żeby wykorzystać czekoladę z miętą, więc chociaż nie mogło być biało, to jest przynajmniej miętowo.

Właściwie po tym wszystkim nie bardzo chciało mi się jeszcze jeść, ale następnego poranka, kiedy robiłam zdjęcia, opary czekolady działały już na mnie mocno rozpraszająco. Ciastko w wersji z truskawką – zdecydowanie najlepsze, ma jednak tę wadę (wadę?), że trzeba szybko je zjeść.

PS Jeśli zastanawialibyście się, co stało się z jedną kostką, to trafiła ona na właśnie na truskawkę, a nie do mojej buzi, przynajmniej nie tak od razu.

Ciasteczka czekoladowo-miętowe
na podstawie przepisu Nigelli Lawson

Składniki:

200 g mąki
90 g masła
1 jajko
100 g cukru
pół łyżeczki proszku do pieczenia
szczypta soli
25 g bardzo drobno posiekanej gorzkiej czekolady

na polewę: czekolada z nadzieniem miętowym

dodatkowo: dowolne dekoracje na ciasteczka

Wykonanie:

1. Wszystkie składniki, oprócz czekolady, zagnieść, kiedy ciasto będzie tworzyć duże grudy dodać posiekaną czekoladę i jeszcze chwilę zagniatać, aż będzie można utworzyć ścisła kulę. Ciast owinąć folią i wstawić na godzinę do lodówki.
2. Piekarnik nagrzać do 180 stopni. Ciasto wałkować niezbyt cienko (lub według upodobania) na posypanej mąką stolnicy i wycinać dowolne kształty, które następnie przełożyć na blachę, wyłożoną papierem do pieczenia. Piec ok. 12 minut, aż ciasteczka będą lekko przyrumienione.
3. Czekoladę roztopić na parze, wymieszać, żeby utworzyła jednolitą masę i smarować nią ciasteczka. Dowolnie je dekorować. Kiedy polewa zastygnie, ciastka przełożyć do szczelnego pojemnika, o ile oczywiście nie zamierzacie zjeść wszystkich od razu. Z przepisu wyszło mi ok. 60 małych ciasteczek.